Nabeschouwing: Levendige verhalen in de kerk van Afsnee

Wat kan een grijze lentezondagnamiddag opluisteren? Wel, in ons kerkje van Afsnee, op zondag 16 april, daar moest je zijn om te genieten van een verrassend optreden. 

Zij, Hilde Rogge en hij, Johan Deryckere, twee veelzijdige artiesten sleurden het talrijk opgekomen publiek mee in hun fantasierijke wereld.

De rondwandelende klarinet bracht de nieuwsgierige toehoorders in de juiste stemming. De toon was meteen gezet. De verhalen zouden poëtisch, ietwat raadselachtig en zeker gedreven gebracht worden.

Het eerste verhaal sleurde ons mee naar een verlaten kust, in een armzalige hut waar een oud vrouwtje haar twee zonen verliest. De noten van de klarinet op de cruciale momenten onderstreepten de dramatiek van het emotioneel verhaal. Daarna deed een griezelig verhaal over een rijke vrek de toehoorders met een lach en een huivering nadenken over het onredelijke van al te hoge verwachtingen. Nu werd het verhaal onderlijnd door een mysterieuze Marimba, een Afrikaanse xylofoon.

Ons kerkorgel begeleidde een al te godsvruchtig, lichtgelovig en naïef meisje in de woestijn. Boccaccio was met zijn Decamerone de inspiratiebron. Zijn wonderlijke verhalen klonken frisser dan ooit. Zijn levenslessen herleefden in de mond en onder de vingers van dit fijne duo. Zelfs onze kerkklok luidde plots en werd opgenomen in het verhaal.

Claire Gernay